De wereld wordt steeds globaler, ingewikkelder en digitaler, en de muziekwereld is daar geen uitzondering op. Waar artiesten vroeger simpelweg hun demo opstuurden naar de grote platenmaatschappij in de hoop getekend te worden, is die weg nu zo goed als gesloten. Platenmaatschappijen verwachten in veel gevallen dat een band zelf al een professioneel klinkende plaat heeft opgenomen, een schare aan fans heeft verzameld en alle zaakjes op orde heeft. De dagen van de sex, drugs en Rock&Roll lifestyle lijken voorgoed voorbij. Een kennis van de industrie is tegenwoordig ook belangrijk, zowel als een actieve marketing approach. De hedendaagse muzikant is vaak een alleskunner, die liedjes schrijft, opneemt, mixt en online promoot.
De ondergang van de band
Door de financiële tegenwind in de muziekindustrie is het voor artiesten vaak lastiger om genoeg geld te verdienen om van te leven dan voorheen. Bij bands en grotere gezelschappen is dit natuurlijk helemaal het geval, aangezien er meerdere monden gevoed moeten worden. En waar een symfonieorkest soms nog subsidie kan krijgen van de overhe
id, hoewel die vetpot ook kleiner is geworden, is dat voor een rock, pop of folkband meestal niet het geval. Deze financiële aderlating kan naast de slechts praktische zaken ook snel voor spanning binnen een band zorgen.
De singer-songwriter
Het is dan ook niet gek dat in de laatste jaren individuele artiesten in opkomst zijn, niet alleen in de pop en rap sector, met artiesten als Taylor Swift, Post Malone en Kendrick Lamar, maar ook in de dance sector met de groeiende populariteit van DJ’s, die niet veel meer dan een laptop nodig hebben om een volle arena te vermaken. Ook in de akoestische en alternatieve sferen is het individualisme ondertussen doorgedrongen, met de vele eenmansprojecten, slaapkamer producers en natuurlijk de singer-songwriters.
Individualiteit
De vraag is of naast de financiële overwegingen die artiesten dwingt de keuze voor een solo carrière te maken ook de veranderende cultuur hier iets mee te maken heeft. In het begin van dit millenn
ium waren er natuurlijk de shows als Idols en later de X-factor, die zich vooral op de individuele artiesten richten, en in latere jaren kwam daar ook een show als De Beste Singer-Songwriter van Nederland bij, die het concept verbrede naar meer alternatieve stromingen. Het is echter niet zeker of deze shows een oorzaak of een gevolg van de toenemende individualiteit in de muziekindustrie zijn, want ook in de bredere context van de samenleving is te zien dat het collectief het onderspit delft aan het individu door het verdwijnen van kerkgemeenschappen, de grote percentages van huwelijken die eindigen in een echtscheiding en de opkomst van social media celebrities, die slechts bekend zijn van het bekend zijn.
Nu de muziekindustrie weer enigszins aantrekt en er tal van mogelijkheden online zijn in verschillende niche-markten is het in de komende jaren interessant te zien of de band nog bestaansrecht heeft. Het is voor de luisteraar in iniedergeval te hopen dat getalenteerde individuen nog samen kunnen komen en ondanks hun meningsverschillen en ego’s samen boven zichzelf kunnen uitstijgen.