Onafhankelijke labels zijn platenmaatschappijen die onafhankelijk van de drie grote platen imperiums opereren. Dit kunnen heel kleine eenmanszaken zijn die slechts lokale artiesten uitgeven, of grotere, internationale bedrijven die in sommige markten goed kunnen concurreren met de majors.
Soorten independents
Veel ‘onafhankelijke’ platenmaatschappijen zijn niet geheel onafhankelijk, maar zijn ergens in hun geschiedenis opgekocht door een van de grote labels. Die labels gebruiken namen als Decca Records en Parlophone nu om ‘alternatieve’ artiesten onder te brengen, omdat deze een beter en cooler imago hebben. Toch zijn er ook veel succesvolle daadwerkelijk onafhankelijke labels die wereldwijd bekende artiesten op hun roster hebben. Enkele bekende voorbeelden zijn Big Machine Records (Taylor Swift), Subpop (Beach House, Iron &Wine) en het Nederlandse 8ball music (Alain Clark, Di-Rect).
De groeiende invloed van de independents
Als een markt snel verandert en dynamischer wordt, zullen grote bedrijven moeite hebben dat bij te bene
n. Tijdens de overgang naar de digitale economie bleven de grote labels dan ook ver achter bij de technologische vooruitgang, wat een lange tijd leidde tot een groot verlies aan inkomsten door illegale downloads via Napster en Limewire en andere torrent programma’s, omdat er voor Steve Jobs met de iTunes Store kwam simpelweg geen goed alternatief was online. Kleine, onafhankelijke labels konden beter op deze veranderingen inspelen en hebben de afgelopen jaren aanzienlijk aan marktaandeel gewonnen. Daar komt natuurlijk ook bij dat distributie van muziek via het internet tegenwoordig een stuk makkelijker is geworden. Waar de onafhankelijke labels voor de distributie van cd’s vaak compleet afhankelijk waren van de Major labels, en een deal met hen moesten sluiten, hebben ze tegenwoordig meer alternatieven om het met een klein team zelf te doen en alsnog met een beperkt budget de muziek wereldwijd te verspreiden en marketen.